Melancholik - cechy, zalety i wady, jak się zachowuje? Test: Czy jesteś melancholikiem?

MelancholikMelancholik to jeden z typów temperamentu, określany jako typ spokojny, perfekcyjny, zorganizowany, nieco wycofany w kontaktach, refleksyjny. To cichy introwertyk, który bardziej od bycia z innymi ceni sobie swoje własne towarzystwo. Melancholicy są skromni, poważni, wszystko dokładnie planują, boją się zmian. To esteci, wrażliwi na piękno ale i mający skłonność do pesymistycznych myśli.

Test: czy jesteś melancholikiem?

Odpowiedz na poniższe pytanie i sprawdź: Czy melancholik to Twój typ temperamentu?

  1. Jestem osobą raczej cichą i spokojną.
  2. Lubię pracować sam/a.
  3. Lubię planować, bez planu nie podejmuję się działania.
  4. Przed podjęciem każdej decyzji długo się zastanawiam, aby dokonać właściwego wyboru.
  5. We wszystkim co robię, staram się być perfekcyjna/y.
  6. Jestem osobą raczej nieśmiałą, ukrywającą swoje emocje.
  7. Wolę, gdy wszystko jest jasne, uporządkowane, znane mi. Obawiam się tego, co nowe.
  8. Zdarza mi się mieć pesymistyczne myśli.
  9. Jestem osobą dokładną i dobrze zorganizowaną.
  10. Uwielbiam piękne przedmioty i miejsca.

Jeśli odpowiedź na większość pytań jest twierdząca, z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że Twój typ temperamentu to melancholik. Zapoznaj się teraz z listą zalet i wad melancholika i sprawdź czy jego zachowanie w domu i pracy odzwierciedla Twoje funkcjonowanie.

Mocne i słabe strony

Melancholik ma wiele zalet: jest osobą spokojną, zrównoważoną, rozważną. To doskonały organizator, jednak nie ma tendencji do bycia przywódcą. Woli planować w ukryciu, aby potem kto inny wcielał plan w życie. Ma wysokie poczucie estetyki oraz przejawia skłonność do refleksji. Lubi się zastanawiać, wymyślać coś, ma bujną wyobraźnię, chętnie pogłębia swoją wiedzę. Ma analityczny umysł, zwykle przejawia zamiłowanie do nauk ścisłych ale nie jest to regułą. Ma dobrą pamięć, bywa perfekcjonistą. Melancholicy są wrażliwi na piękno ale i krzywdę innych, są empatyczni i dobroduszni. Każda podjęta decyzja jest przez nich dokładnie przemyślana, nie działają pochopnie. Melancholicy są dobrymi przyjaciółmi, są lojalni, odpowiedzialni, sumienni.

A co z wadami melancholika? Określany jest jako typ temperamentu najbardziej podatny na odczuwanie stresu oraz innych, silnych emocji, zwłaszcza negatywnych. Niestety, zwykle ukrywa emocje, nie ma tendencji do ich ujawniania. Melancholika łatwo urazić oraz doprowadzić do płaczu. Męczące mogą być również jego chwile zadumy i melancholii, stany głębokiej zadumy. Melancholik bywa pamiętliwy. Nie lubi zmian, dla niego najważniejszy jest plan oraz pewna, stabilna przyszłość. To, co nieznane przeraża go, melancholik boi się tego, co nowe, czego jeszcze nie zna. Ma skłonności do pesymistycznego patrzenia na świat. Brak mu także spontaniczności w działaniu.

Melancholik w rodzinie i związku

Jak melancholik zachowuje się na co dzień? Jakim jest dzieckiem, rodzicem, partnerem? Mali melancholicy to dzieci ciche, spokojne,  bawiące się zwykle samotnie. Spośród aktywności wybierają spokojne zajęcia, wymagające precyzji, np. wykonywanie prac plastycznych różnorodnymi technikami i inne działania artystyczne. Dzieci te bywają nieśmiałe, zwłaszcza w stosunku do nowopoznanych osób. Są także lękliwe, mogą bać się ciemności, postaci z bajek. Mały melancholik jest wrażliwy na krytykę, należy więc o tym pamiętać, aby nie urazić młodego człowieka. Zdarza im się chować długo urazę, co może stać się przyczyną konfliktów rówieśniczych. Melancholicy mogą mieć trudności z okazywaniem swoich uczuć, co przyczynia się do zaburzeń emocji i zachowania. Dziecko-melancholik wymaga od rodziców zainteresowania oraz stymulowania talentów. Bardzo często przejawia ono uzdolnienia artystyczne, warto je pielęgnować.

Melancholik jako rodzic to perfekcjonista. Zawsze na wszystko ma plan, wszystko dokładnie obmyśla, analizuje. Może być to męczące dla spragnionego spontaniczności dziecka. Rodzic taki jest bardzo oddany, szczery, dobrze zorganizowany ale i cierpliwy. Bywa przewrażliwiony, ma skłonności do hipochondrii, czyli zamartwiania się o zdrowie swoje i swoich bliskich. Można powiedzieć, że melancholik wychowanie dziecka postrzega jako pewnego rodzaju misję.

A jak zachowuje się melancholik w związku? Z pewnością jest delikatnym i czułym romantykiem ze skłonnością do zadumy. Melancholicy przeżywają miłość prawie jak w epoce romantyzmu: skupiają się na uczuciu, dużo o nim myślą, analizują. Melancholicy są wiernymi, szczerymi i oddanymi partnerami. Dbają o jakość związku, są osobami odpowiedzialnymi za siebie oraz swoją rodzinę. To osoby uporządkowane, nie lubią bałaganu, są sumienne. W czasie wspólnego urządzania mieszkania cieszyć się możemy z poczucia estetyki melancholika: z pewnością zaaranżuje nasze kąty zarówno stylowo, jak i funkcjonalnie. We wspólnym życiu zaletą melancholików jest planowanie finansów: takie osoby dokładnie analizują wydatki oraz rozsądnie planują budżet. Niestety, irytować może przewidywalność melancholika, zwykle brakuje mu spontaniczności. W czasie kłótni melancholik może przyjmować rolę ofiary, ukrywać swoje emocje. Po konflikcie długo się gniewa, trudno mu wybaczyć drugiej stronie. Musimy przygotować się też na zmiany nastrojów naszego partnera-melancholika. Zdarza mu się bowiem popadać w melancholię, miewać pogorszenie nastroju.

Melancholik w pracy

Spokojni melancholicy doskonale odnajdują się w zawodach, które wymagają skupienia. Ich analityczne zdolności powalają im robić karierę w świecie finansów. Są doskonałymi analitykami finansowymi, księgowymi, pracują w bankach i innych instytucjach, zajmujących się obrotem gotówki. Melancholik sprawdzi się w zawodach odpowiedzialnych, takich jak farmaceuta, lekarz czy prawnik. Z racji tego, że melancholik bardzo chętnie zgłębia wiedzę, może zastanawiać się nad karierą naukową. Sprawdzi się zarówno w dziedzinach ścisłych (np. matematyka, fizyka) ale i bardziej humanistycznych (np. historia). Będzie się spełniał poprzez pisanie nowych artykułów i publikacji.

Z kolei zamiłowanie melancholików do spokoju oraz stabilizacji sprawia, że nadają się do pracy w biurze (nawet monotonnej), mogą zastanowić się nad zawodem archiwisty czy bibliotekarza. Z uwagi na swój zmysł estetyczny oraz zainteresowanie sztuką, może także pracować w muzeum, np. jako konserwator zabytków. Będzie też doskonałym architektem oraz inżynierem. Melancholik świetnie pracuje sam, dlatego może zdecydować się na pracę w domu jako freelancer lub w niewielkiej firmie na samodzielnym stanowisku. Może oczywiście pracować w zespole i zwykle czyni to doskonale, zwłaszcza, jeśli otrzymuje zadania, wymagające analitycznego przemyślenia problemu czy sporządzenia planu.

Jak wypoczywa melancholik?

Melancholicy preferują spokojny wypoczynek, najlepiej w domu lub innym, znanym sobie miejscu. Uwielbiają wypoczywać samotnie, spędzając czas na rozmyślaniu lub czytaniu ulubionych książek. Melancholik lubi słuchać muzyki, doskonale relaksuje się w kinie, teatrze, operze, na wystawach oraz koncertach. Każdy wyjazd melancholik oczywiście dokładnie obmyśla i planuje, zawsze odpowiednio wcześniej sprawdza dokonane rezerwacje, pakuje niezbędny bagaż. Nie znosi "niespodzianek" w czasie swojego urlopu, lubi więc miejsca sprawdzone lub polecone. Nie planuje na czas wakacji żadnych spektakularnych atrakcji, więc na pierwszy rzut oka jego wczasy mogą wydawać się innym nudne. Tak naprawdę jednak melancholik zwykle planuje aktywności, które go wzbogacają: w czasie wolnym zwiedza okoliczne zabytki, odwiedza muzea, poznaje historię i kulturę odwiedzanych miejsc. Jego wyjazdy mają charakter głównie poznawczy.

Melancholik: poważny i wrażliwy esteta - jak nad sobą pracować?

Jeśli jesteś melancholikiem, korzystaj ze swoich zalet: jesteś bowiem doskonałym analitykiem, potrafisz wszystko zaplanować oraz rozsądnie podejmujesz decyzje. Popracuj jednak nad swoimi emocjami: nie bój się o nich mówić, dzielić się z innymi tym, co czujesz. Warto także poznać sposoby radzenia sobie nieśmiałością, ze stresem oraz stosować je na co dzień. Staraj się dostrzegać w każdym dniu coś dobrego, walcz ze swoimi pesymistycznymi myślami oraz otwórz się na to, co nowe.

Komentarze

Marek
Bogu dzięki za to, że mnie takim stworzył. Cały Ja. Super artykuł.