Związek kohabitacyjny - definicja, typy, zalety i wady, test

Związek kohabitacyjny a małżeństwoŻyjemy dynamicznie, niejednokrotnie odkładając założenie rodziny na później. Zmienia się również model rodziny, nie zawsze wzięcie ślubu jest koniecznością. Coraz więcej osób decyduje się żyć na tak zwaną "kocią łapę". Czyniąc to, pozostaje w związku kohabitacyjnym. Co to takiego i jakie prawa mają ludzie żyjący w ten sposób?


Związek kohabitacyjny - definicja

Mianem związku kohabitacyjnego określamy nieformalną relację między dwojgiem ludzi, potocznie zwaną byciem razem "na kocią łapę".

Ludzie pozostający w związku kohabitacyjnym żyją jak małżeństwo:

  • mieszkają razem,
  • prowadza wspólnie gospodarstwo domowe,
  • mają wspólny budżet,
  • utrzymują relacje seksualne,
  • w wielu wypadkach wychowują dzieci,
  • ALE… nie mają ślubu.

W związku kohabitacyjnym można pozostawać przez wiele lat, a nawet całe życie. Wyznaczniki są dwa: para musi być różnopłciowa oraz razem zamieszkiwać.

Związek kohabitacyjny a konkubinat

Wiele osób stosuje zamiennie pojęcie związku kohabitacyjnego oraz konkubinatu. Nie jest to do końca poprawne rozumowanie. Osoby, które pozostają w związku kohabitacyjnym powinny razem zamieszkiwać i prowadzić życie jak małżeństwo. Zwykle żyją tak wiele lat, wychowują razem dzieci swoje lub z poprzednich związków. W przypadku konkubinatu mamy do czynienia z relacją romantyczną, para jest ze sobą, istnieje między nimi więź uczuciowa oraz relacja intymna, aczkolwiek nie muszą razem mieszkać. Nie prowadza również wspólnego gospodarstwa domowego mogą np. randkować lub spędzać ze sobą weekendy. Oczywiście po pewnym czasie konkubinat może przekształcić się w związek kohabitacyjny. Ten z kolei może prowadzić nas do urzędu lub przed ołtarz, choć nie jest to konieczne.

Typy związków kohabitacyjnych

Wyróżniamy dwa, podstawowe typy związków kohabitacyjnych. Są to związki o ciekawie brzmiących nazwach, a mianowicie związki typu DINKS oraz LAT.

Związek typu DINKS
Na bycie w związku kohabitacyjnym typu DINKS (skrót od nazwy angielskiej) decydują się pary, które świadomie podejmują decyzję życiu na kocią łapę oraz o nieposiadaniu dzieci. Zwykle takiego wyboru dokonują pary, mieszkające w dużych miastach, posiadających dobre wykształcenie, pracujące w korporacjach. W życiu skupiają się na karierze, własnym rozwoju, inwestują w swoje zainteresowania oraz dobry wygląd.

Związek typu LAT
Z kolei pary, które decydują się na związki typu LAT (również od angielskich nazw), świadomie wybierają związek na kocią łapę ale na odległość. Są w związku, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe ale zamieszkują oddzielnie, np. ze względów podyktowanych pracą zawodową.

Przyczyny pozostawiania w związku kohabitacyjnym

Dlaczego ludzie decydują się na bycie w związku kohabitacyjnym? Przyczyn jest co najmniej kilka. Taki związek może być naturalnym etapem rozwoju relacji, para może w ten sposób naturalnie przygotowywać się do życia po ślubie, np. mieszkają razem po zaręczynach, próbują ułożyć sobie życie we dwoje, mierzą się z codziennością. Związek taki może być również świadomą decyzją osób po przejściach, np. po rozwodzie. Jeśli obawiają się powtórnego zawarcia związku małżeńskiego, mogą żyć razem bez ślubu jak małżeństwo. I wreszcie po trzecie, związek kohabitacyjny może w dzisiejszych czasach stanowić alternatywę dla małżeństwa. Dlaczego ludzie nie chcą zawierać związku małżeńskiego?

Powodów jest wiele. Mogą tak zadecydować ponieważ:

  • boją się, że po ślubie coś w ich związku się popsuje;
  • nie są do końca pewni, czy to z tą osobą chcą być;
  • są po przejściach i nie chcą na razie formalnie się wiązać - jak w przypadku, wspomnianego wcześniej, rozwodu;
  • uważają, że sformalizowanie związku nie jest im do niczego potrzebne;
  • nie posiadają rozwodu z poprzednim partnerem.

Związek kohabitacyjny - zalety i wady

Czy pozostawanie w związku kohabitacyjnym ma więcej dobrych czy złych stron? Należy podkreślić, że ma - jak każde rozwiązanie - swoje zalety i wady, a które z nich są istotniejsze, jest kwestią do rozstrzygnięcia w zakresie własnego sumienia.

Zalety związku kohabitacyjnego

Związek kohabitacyjny to tak zwane małżeństwo bez "papierka". Takie rozwiązanie ma wiele zalet, w tym:

  • związek taki stanowi doskonałe przygotowanie do bycia razem, w tym sposób można się "sprawdzić" przed ślubem, dowiedzieć się, czy uda się nam dotrzeć i prowadzić po sformalizowaniu związku życie, o jakim marzyliśmy;
  • para nie musi myśleć o ślubie, o wydatkach z nim związanych, o zaręczynach, obowiązku informowania całej rodziny o zmianie stanu cywilnego, itp.;
  • kobieta nie ma dylematu czy powinna zmienić nazwisko czy dodać nazwisko męża do swojego… cały czas nosi swoje nazwisko, do którego przyzwyczaiła się przez całe życie;
  • związek kohabitacyjny daje nieco większe poczucie wolności niż związek sformalizowany… partnerzy są razem, kochają się ale zawsze pozostaje ta doza swobody, w świetle prawa nie stanowią bowiem rodziny;

Wady związku kohabitacynego

  • dzieci zrodzone z tego związku będą nosiły nazwisko ojca, a nie matki, dla wielu osób, zwłaszcza pań, jest to trudne, że jej dziecko nie nosi jej nazwiska;
  • pary mogą napotykać na problemy natury urzędowej ale i może zostać im odmówiony dostęp do informacji o stanie zdrowia partnera czy partnerki;
  • dla wielu osób związek partnerski to nie małżeństwo, łatwiej więc o ewentualną zdradę czy flirt;
  • para nie posiada wspólności majątkowej;
  • para nie może po sobie dziedziczyć, kwestia dziedziczenia przechodzi za to na dzieci z tego związku.

Czy związek kohabitacyjny to rozwiązanie dla mnie? Test

Chcesz się przekonać, czy życie w związku kohabitacyjnym jest rozwiązaniem dla Ciebie? Odpowiedz na poniższe pytania i przekonaj się.

  1. Chcę zamieszkać z moim partnerem/partnerką przed ewentualnym ślubem.
  2. Zależy mi na wspólnym życiu już przed ewentualnym ślubem.
  3. Ślub - według mnie - nie jest warunkiem koniecznym dla udanego związku.
  4. Mogłabym/mógłbym mieć w związku dziecko bez ślubu.
  5. Uważam, że po ślubie coś może popsuć się w związku.
  6. Nie wyobrażam sobie brać rozwodu po wielu latach wspólnego życia.
  7. Dla mnie ważna jest relacja, uczucie, a nie formalizowanie związku.

Jeśli na co najmniej 3 pytania udzieliłaś/eś odpowiedzi "tak", możesz rozważyć pozostawanie ze swoją drugą połową w związku kohabitacyjnym.

Związki kohabitacyjne w Polsce i w Europie: statystyki

W temacie związków na kocią łapę, warto przytoczyć ciekawe statystyki. Około 40 lat temu zaledwie 1% par żyło razem bez ślubu, z kolei w 2017 roku było ich już… 10%. Jak widać, przez ostatnie 40 lat znacznie wzrosła ilość par, żyjących w związkach nieformalnych, nie mniej jednak, związki partnerskie nadal mają niewiele praw. W świetle prawa nie są bowiem rodziną, dzieci z nich zrodzone zwykle noszą nazwisko ojca.

Inaczej jest za to w wielu krajach UE, w tym w Belgii, Niemczech, Francji, Holandii, we Włoszech, na Węgrzech, a nawet w Andorze istnieje możliwość zarejestrowania związku, który nie jest małżeństwem. Wiele z tych krajów oferuje przy nim dokładnie takie prawa, jak po wzięciu ślubu, inne nieco mniej. W naszym kraju nie ma obecnie możliwości zarejestrowania związku partnerskiego.

Komentarze