Introwersja - czym jest, jak się objawia? Introwertyk

IntrowersjaMianem introwersji określamy cechę osobowości, która oznacza kierowanie energii do wewnątrz, czyli do samego siebie: do własnych myśli oraz emocji. Introwertycy postrzegani są jako osoby zamknięte w sobie ale tak naprawdę skupione są na swoim wnętrzu. Wyróżniamy kilka rodzajów introwertyków oraz typów temperamentu, w których przeważa introwertyzm.

Czym jest i jak objawia się introwersja? Cechy introwertyków

Introwersja jest jedną z cech osobowości, przeciwieństwem ekstrawersji. Oznacza czerpanie energii we swojego wnętrza oraz kierowanie jej do siebie: do własnych emocji oraz poglądów. Osoba taka woli przebywać w samotności, preferuje ciszę i spokój, źle czuje się w tłumie oraz hałasie. Ludzie z wysokim poziomem introwersji mają niewielu przyjaciół oraz pasji ale każda znajomość oraz hobby są bardzo głębokie. Oznacza to, że nie mają grona znajomych ale kilka, "sprawdzonych" osób, długo budują zaufanie. Jeśli chodzi o pasje, to mają ich również niewiele - każdą jednakże bardzo zgłębiają. Osoby introwertywne są doskonałymi słuchaczami, mówią spokojnie, powoli, mają doskonałą pamięć. W działaniu potrzebują przerw, mogą gorzej pracować w warunkach stresu, zwłaszcza pod presją czasu.

Podział introwertyków

Introwertyków dzielimy na cztery, podstawowe grupy.

Pierwsza z nich to introwertycy społeczni, czyli osoby spokojne ale nastawione na kontakty ze sprawdzoną, niewielką grupą znajomych, niesienie im pomocy. Takie osoby są bardzo empatyczne, pomocne, życzliwe. To wierni, szczerzy i lojalni przyjaciele. W tym rozumieniu introwersja sprzyja nawiązywaniu niewielu ale głębokim relacji międzyludzkich.

Typ drugi to introwertycy nieśmiali, wycofani. Są powściągliwi w kontaktach z innymi i mają tendencję do izolowania się. Dużo czasu zabiera im przekonanie się do kogoś, rozkręcają się w działaniu bardzo powoli. Warto jednak docenić ich za zdrowy dystans oraz powolne zdobywanie zaufania. Powinni jednak popracować nad spontanicznością w działaniu.

Wyróżniamy również introwertyków-myślicieli, nastawionych na głębokie refleksje oraz dokonywanie analiz swojego czy czyjegoś zachowania. Są to ludzie bardzo twórczy, kreatywni, wymyślające nowatorskie, innowacyjne rozwiązania. Podejmują mądre, rozważne decyzje, potrafią doradzić, wesprzeć. Mają bardzo bujną wyobraźnię, czasami jednak za bardzo poświęcają się marzeniom.

Czwartym, ostatnim typem są introwertycy lękliwi, obejmujący ludzi bardzo nieśmiałych, obawiających się tego, jak zareagują na nich inni. Lęk przed oceną jest u tych introwertyków czynnikiem hamującym ich rozwój, może przyczyniać się bowiem do spadku samooceny. Od tego typu introwertyków uczyć się możemy dokładności i planowania. Ich praca nad sobą powinna opierać się o trening walki z nieśmiałością oraz techniki relaksacyjne, pozwalające na uporanie się z lękiem społecznym.

Jak żyje i pracuje introwertyk?

Introwertycy to myśliciele, lubiący analizować. Doskonale radzą sobie z nauką, zwłaszcza na studiach, dlatego często wybierają się na uczelnie wyższe. Introwertycy doskonale pracują w samotności, są więc dobrymi księgowymi, informatykami, preferują zawody artystyczne. Mogą również poświecić się karierze naukowej. Introwertyk lubi się dokształcać, wiele czyta, pogłębia swoją wiedzę w ulubionej dziedzinie. W życiu prywatnym introwertyk jest osobą spokojną, poświęconą pracy i rodzinie. Jest sumienny oraz odpowiedzialny, rzadko ponoszą go emocje.

Introwertywne typy osobowości - melancholik i flegmatyk

Introwersja jest istotnym czynnikiem w rozróżnianiu typów temperamentu. Istnieją cztery, są to: sangwinik, choleryk, melancholik oraz flegmatyk. Każdy z tych typów cechuje się pewnym poziomem ekstrawersji oaz introwersji. Typy introwertywne są melancholik oraz flegmatyk. Melancholik jest typem lękliwym, to cichy introwertyk ze skłonnością do pesymistycznego postrzegania świata. Posiada introwertywną zdolność do refleksji, analizowania rzeczywistości. Dużo analizuje oraz jest ostrożny w zawieraniu przyjaźni. Melancholik bywa bierny w działaniu, zwykle wtedy oddaje się rozmyślaniom. Z kolei flegmatyk jest typem spokojnym, zrównoważonym. Posiada introwertywną zdolność słuchania innych, jest doskonałym obserwatorem. Flegmatycy są powolni ale cechuje ich spokój, nawet w stresowych sytuacjach. Są także dość chłodni w kontaktach z innymi, potrzebują więcej czasu, aby komuś zaufać.

Jak pracować nad introwertyzmem?

Introwertyzm nie jest chorobą ani zaburzeniem. Może jednak, w niektórych przypadkach, powodować pewne utrudnienia w funkcjonowaniu, zwłaszcza w relacjach społecznych. Nad czym powinni popracować introwertycy? Przede wszystkim nad swoją samooceną oraz pewnością siebie. W wielu przypadkach nieśmiałość i lęk mogą powodować, że introwertycy wycofują się z życia społecznego lub znacznie ograniczają kontakty. Ważne jest także to, aby dążyć do poszerzania grona swoich znajomych, nawet nieznacznie.

O introwertykach krąży wiele mitów. Mówi się, że są oni nieśmiali, chodni emocjonalnie, że nie nadają się do pracy z ludźmi, że wolą słuchać niż mówić, że są domatorami. Wiele z tych opinii jest krzywdzących dla introwertyków, gdyż powinniśmy zdać sobie sprawę z tego, że nikt nie jest w 100% ekstrawertykiem lub introwertykiem.

Introwertyzm nie jest zły, jest po prostu pewną cechą, której poziom u jednych jest niższy, a u drugich wyższy. Od introwertyków możemy się nauczyć wielu rzeczy, w tym zdolności dokonywania refleksji, wglądu w samego siebie, świadomości swoich emocji. Introwertyzm jest bowiem synonimem głębokim relacji międzyludzkich oraz prawdziwych pasji.

Komentarze